Dolfijn

Het zat in de planning en was al geboekt. Amsterdam Brisbane Melbourne Perth en dan het laatste stuk naar Burbundy met de rentalcar. Op de helft van de vakantie zou ik dan gaan zwemmen met de dolfijnen. Mijn lieftallige zusters hebben de platypus in Tasmanië gespot, ik de dolfijnen was het idee.
> Om 15:30 kwam ik mijn motel kamer in de Admiral Inn in Burbundy binnen, en checkte mijn mail. Daar zat een mailtje tussen van het dolfijnencentrum, dat -due of the weaterconditions there was maybe gone be a problem. Of ik voor 16:00 uur contact op wilde nemen. Ik ben er voor het gemak maar even heen gereden het dolfijnen centrum is tenslotte " down the block" Net voor vieren stapte ik binnen en de aardige jongeman aan de balie liet de weersverwachtingen zien. Die logen er niet om, er was zwaar weer op komst wat betekende dat de boot met de dolfijnzwemmers waarschijnlijk niet uit zou varen. Dit had ik natuurlijk gelezen onder de kleine lettertjes maar tevens realiseerde ik me toen eigenlijk pas wat ik geboekt had. Er werd uitgevaren voor een toch van drie uur en onderweg kon je dan in de zee met de dolfijnen -als die er zijn - gaan zwemmen. Terwijl in mijn fantasie die ook wel op wat foto's die ik van het centrum had gezien, gebaseerd waren, ik zo vanaf het strand de zee in zou lopen om zo met ze te gaan zwemmen. Dus drie uur op een boot met golven is voor mij nou niet direct een feestje, zo herinner ik mij nog de laatste boottochten die ook niet feestelijk te noemen waren.
> De aardige jongeman maakte er geen enkel probleem van ik ik kon direct een -full refund- krijgen. Ik reed in de strakblauwe lucht met 34* terug naar the Admiral Inn waar ik de enige vrouw was die daar logeerde. Voor de rest waren er enkel mannen met kleine vrachtautootjes en busjes die gezellig een flesje bier dronken.
> S'ochtends was het weer opnieuw zonnig er stond een licht windje. Ik dacht, laat ik gewoon "down de block " gaan kijken op het strand naar de dolfijnen. De aardige jongeman zat aan de kassa, toen ik vertelde dat ik de hele nacht had gehuild omdat het dolfijnzwemmen niet doorgegaan was, zei hij dat de boot net vertrokken was. Er was lang en grondig over gesproken en ze hadden besloten om het er toch op te wagen. Om de pijn te verzachten kreeg ik een kaart waarmee ik 3 maal naar binnen mocht. Rechts zag ik de boot wegvaren, het water kabbelde behoorlijk en eigenlijk was ik heel blij dat ik er niet opzat. Na zo'n 2 1/2 uur rondgehangen te hebben in het dolfijnencentrum, films gezien te hebben veel volenteers gesproken te hebben en vooral geen dolfijnen gezien te hebben heb ik de hoop opgegeven.