60 jaar hannie

Het is zo ver, ik ben jarig in Australië.
Gisteren zijn Netje en ik teruggekomen uit Tasmanië en Thea uit Perth en hoewel we het allemaal heerlijk hebben gehad zijn we blij weer compleet te zijn en hebben we elkaar gemist. We zijn na een korte zoektocht weer herenigd metons autootje (waar stond die ook al weer?) Via een waanzinnige drukke trambaan waar auto's oprijden en waar je met een file en tram achter je 5 minuten staat te wachten op een gaatje om over te steken.We hebben het gehaald en het is een appartementje in Flemmington een gezellig buurtje met klein mall achter het huis. Daar komt ook de trein naar de stad en iets verderop die hele drukke weg met tram. Als we via een viaduct onder het station naar de andere kant lopen dan is daar een straat met uit alle landen restaurantjes. We kunnen iedere avond iets anders eten wat we ook doen.
EVEN TUSSENDOOR: In Australië is heel gewoon om een eettentje te hebben voor breakfast en lunch, die gaan 's morgens om 6-7uur open en rond 15.00-16.00uur sluiten ze en blijven ze dicht. Andere tentjes gaan tegen 17.00 uur open voor diner, waar je vaak ook nog je eigen drank meekunt brengen. Overal waar je komt om te eten krijg je een fles water of is er is een watertappunt in de zaak aanwezig. Wat hier ook heel erg opvalt, en ons iets oudere dames zeer bevalt, overal zijn openbare toiletten, waar je GRATIS gebruik van kunt maken, ze zijn altijd schoon en er is altijd wc papier aanwezig. Het kan zijn dat het restaurant waar je zit te eten geen wc heeft en je doorstuurt naar zo'n openbare wc.
Verder met mijn verjaardag. Van Annet had ik in Tasmanië een dagje Bonorong gehad dit was een ziekenhuis voor wilde dieren. Ik heb er van genoten al die dieren en het waarom ze daar (tijdelijk) zitten.
19 november:
In Flemminton was ik zoals wel vaker het eerste wakker het was al warm, het zou een strakblauwe, 29 graden warme dag gaan worden, de deuren van ons kleine tuintje vast opengezet. ik was hier al jarig maar in Nederland is het 10 uur vroeger dus daar was het nog 18 november, begin van de avond.

Daar hoorde ik gerommel in ons ienie minie keukentje, míjn zusjes waren heel stil de boel aan het versieren af en toe ontploften er een ballon maar het ging voor hun doen vrij geruisloos. Toen de slingers klem zaten tussen de keukenkastjes kwamen ze naar buiten met fluitjes en ballonnen,z om mij te feliciteren ik was natuurlijk verrast want ik had niets gehoord. Ik kreeg hele lieve kaarten en van Thea een boek met echt gebeurde verhalen. Ik mag de dag invullen het leek me leuk om op zoek te gaan naar de roots van tante Dora en de 3 neven.(spannend!!! Spoorloos in een notedop)